کد مطلب:107118 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153

حکمت 427











[صفحه 765]

(نمی شود كه خداوند به روی بنده ای در شكر بگشاید و در زیادت روزی را ببندد، و در دعا و درخواستن را بگشاید، و در اجابت را ببندد، و در توبه را باز كند اما در بخشش را ببندد). امام (ع) به سه چیز اشاره فرموده است: سپاسگزاری برای فزونی نعمت، درخواست برای روای حاجت، و توبه برای آمرزش و رحمت پس به روی هر كس كه خداوند در یكی از این ملزومات را بگشاید و او را آماده و مهیا سازد و آن را بر وی الهام كند، سزای مقام بخشندگی اوست كه در لازم را نیز به روی او بگشاید و او را از فیض خویش بهره مند سازد زیرا كه در وجود خدا بخلی نیست و در سلطنت او منعی وجود ندارد. و صفت گشودن در، استعاره برای موفق ساختن و آماده كردن بنده است توسط خداوند، برای چنان مرحمتی.


صفحه 765.